RECENZJA do gry Street Fighter 2 - The World Warrior (E) |
||||
---|---|---|---|---|
|
||||
"Street Fighter II: The World Warrior" Yoko Soft/Ge De Industry Co./Bit Corp./Hummer Team 1992 W pierwszych słowach niniejszej recenzji chciałbym zanaczyć, że podobnie jak w przypadku serii "Mortal Kombat", gry z serii "Street Fighter" przeznaczone na konsolę NES nie były produkcjami licencjonowanymi. Czasem zastanawiam się dlaczego Midway i Capcom we współpracy z Nintendo Co., Ltd. nie zdecydowały się wypuścić choć jednej ze swoich gier z wyżej wymienionych serii w wersji 8-bitowej. Jestem pewien, że w tej sytuacji zyskaliby zarówno producenci, dystrybutorzy jak i sami gracze, którzy mogliby cieszyć się tytułami skonwertowanymi oficjalnie. Na konsolę NES ukazał się co prawda "Street Fighter 2010: The Final Fight" na licencji Capcom Co., Ltd. (8 sierpnia 1990 r.), jednak nie jest to klasyczny vs fighting o którym mowa, ale jedynie platformowy beat'em/shoot'em-up okraszony ciekawą fabułą. "Street Fighter II: The World Warrior" to odsłona otwierająca tę serię gier vs fighting w wersjach przeznaczonych na format Nintendo Entertainment System. Niniejsza produkcja ukazała się również pod następującymi tytułami: "Master Fighter II", "Master Fighter III", "Mario Fighter III", "Super Fighter II'" oraz "City Fighter IV". Owa edycja nawiązuje do oryginału wydanego pod tym samym tytułem na automaty zręcznościowe w marcu 1991 r. W "Street Fighter II: The World Warrior" mamy do dyspozycji 4 grywalne postacie charakteryzujące się różnym stylem walki oraz umiejętnościami, a także indywidualną cut-scenką podczas pomyślnego zakończenia gry. Finałowym bossem jest M. Bison, który nie jest dostępny dla gracza od początku rozgrywki (należy go odblokować poprzez pokonanie go w bezpośredniej walce lub przy pomocy kodów). Gra nie oferuje trybu trudności rozgrywki, sztuczna inteligencja postaci jest zakodowana w jej skrypcie. W przypadku przegrania dwóch pojedynków z danym przeciwnikiem istnieje jedna szansa kontynuacji rozgrywki. Pod względem parametrów audio-video "Street Fighter II: The World Warrior" prezentuje się na poziomie nie mogącym zadowolić przeciętnego użytkownika konsoli NES. Mocno przeciętne wykonanie produkcji pod względem graficzno-dźwiękowym rzutuje także na grywalność, na którą dodatkowo wpływa techniczne wykonanie gry. Co prawda jest to konwersja nieoficjalna wydana w roku '92, ale i w tym pzypadku należy być obiektywnym. "Street Fighter II: The World Warrior" poleciłbym chyba jedynie fanom serii i to chyba tylko tym, którzy przy okazji zdążyli poznać "Street Fightera II Pro" wydanego również na Nintendo Entertainment System, ale przez Cony Soft i to w roku 1993. Przeciętny gracz, ten nawet lubiący 8-bitowy format, mimo wszystko bardzo szybko znudzi się bądź zirytuje niniejszym recenzowanym tytułem. |
||||
|