RECENZJA do gry Street Fighter 3 (E) |
||||
|---|---|---|---|---|
|
||||
|
"Street Fighter III" JY Company/Glorysun 1993 "Street Fighter III" to swoista kontynuacja wydanego w tym samym roku przez Cony Soft "Street Fightera II Pro". Oczywiście jest to konwersja nieoficjalna, która nawiązuje do "Street Fighter II: Champion Edition" wydanego przez Capcom w kwietniu 1992 r. na format automatów zręcznościowych. Przy okazji warto wspomnieć, że omawiana produkcja ukazała się w latach 90. ubiegłego stulecia również pod dwoma innymi tytułami, a mianowicie: "Super Fighter III" oraz "Mari Street Fighter III Turbo". W niniejszym recenzowanej produkcji gracz ma do dyspozycji 9 grywalnych postaci nawiązujących do swoich pierwowzorów. Podobnie wygląda sytuacja z charakterystyką poszczególnych bohaterów, przypisanymi im lokacjami i generalnie systemem rozgrywki, który nie odbiega w rażący sposób od oryginału, którym inspirowali się twórcy 8-bitowego "Street Fightera III". Pod względem audiowizualnym "Street Fighter III" prezentuje dobry poziom. Jak na produkt nieoficjalny, to trzeba przyznać iż grafika i dźwięk w nim zawarte nie przynoszą jakiegoś większego wstydu ich twórcom. Jeśli chodzi o grywalność, to ta prezentuje się na wysokim poziomie. Gracz ma do dyspozycji aż 8 poziomów trudności (od 0 do 7), więc rozgrywka toczy się w przyjemnym rytmie według indywidualnych preferencji. "Street Fighter III" to rzecz przeznaczona dla fanów serii oraz dla miłośników wszelkich gier z gatunku vs fighting. Jeśli chodzi o standardy nieuatoryzowanych konwersji na Nintendo Entertainment System, to niniejszym omawiany tytuł naprawdę należy ocenić wysoko. |
||||
|