RECENZJA do gry Def Jam: Fight for NY |
||||
|---|---|---|---|---|
|
||||
|
Producent: Electronic Arts Wydawca: Electronic Arts Def Jam: Fight for NY to bijatyka w której wcielamy się w popularnych raperów. Gra jest standardową bijatyką, która wyróżnia się z tłumu kilkoma elementami. Crow (czyli Snoop Dogg) i D-Mob (czyli Chris Judge) są przywódcami innych gangów. Ich ludzie walczą o terytoria, pieniądze oraz szacuneczek. W grze można zobaczyć wiele wątków pobocznych(oprócz rozwalenia Crowa) jak na przykład walka o kobietę. Crow często wyzywa D-Moba na pojedynki. Kilka razy wygrywa, a kilka przegrywa. Szczególnie uczucia są tu dobrze pokazane. Można się pośmiać, można nawet popłakać w jakiej sytuacji jest bohater. Na początku mamy efektowne menu z kilkoma trybami zabawy, usidlające spojrzenie gracza. Do tych grywalnych trybów zalicza się Story i Battle. O ile w Battle Wybieramy sobie zawodnika, przeciwnika/ów i plansze, tak w Story tworzymy swojego wojownika (albo wybieramy jednego z wcześniej przygotowanych przez twórców). Walka w grze jest prosta jak na złożoność ciosów. Walczymy na dwa przyciski czyli kopnięcie i walnięcie pięścią. Każdy z ciosów ma kilka wersji. Jak wychylimy gałkę w prawo mamy inny a jak w lewo to też inny. Jeszcze jak dołożymy modyfikator (czyli cios dzięki któremu możemy wygrać walkę) to już można się całkowicie poplątać. Jeszcze mamy chwyty które również można połączyć z modyfikatorem. Każdy z raperów ma swój ,,super-cios''. Wystarczy że będziemy naparzać przeciwnika aż żółty pasek pod paskiem życia(zielonym) się wypełni. Wtedy trzeba poruszyć prawą gałką analogową po czym pojawia się animacja bohatera który aż ryczy z wściekłości. Trzeba potem złapać przeciwnika i znowu poruszyć gałką i oglądać pokaz twojego zawodnika jak bije przeciwnika. Postacie mogą wchodzić w interakcje z otoczeniem, w związku z czym możemy walić, rozwalać i brać. Wszystko to oczywiście z udziałem przeciwnika. Mamy też specjalne typy plansz. Na przykład apartamentowiec w którymi przeciwnika można zrzucić z okna albo stara fabryka w której pchniemy przeciwnika w ogień(można to zrobić w każdym trybie gry). Są też normalne plansze np. parking samochodowy lub ring. [nie jest jasno określone, czy w trybie story czy w battle, uściślij, ponadto najprawdopodobniej fragment umieszczony w złym miejscu] Możemy walczyć nie tylko sami ale w drużynie albo wszyscy na wszystkich. A skoro o postaciach mówimy to tych jest całkiem sporo. Są to raperzy i nieliczne wymyślone postacie m.in. Redman, Busta Rhymes, Snoop Dogg, Fat Joe, Method Man i Sean Paul. Każdy z nich ma swój unikatowy cios. Wszyscy się ubierają tylko dla szpanu jacy to są super. Niektórzy są naprawde sympatyczni jak Redman który mało gada ale ciągle śpi. Jest pięć stylów: Wrestling, Street Fighter, Kick Boxing, Martial Arts i styl dzięki któremu możemy łamać koniczyny przeciwnika. W trybie Story możemy mieć maksimum 3 style. Jedyna postać która ma 4 style to Henry Rollins. Martial Arts to szybkie, słabe ciosy a także łatwe kontratakowanie. Wrestling to rzucanie, chwytanie walenie z całej siły. Resztę odkryjcie sami. Kawałki muzyczne są typu R and B. Te piosenki są miłe dla słuchu i dodatkowo wbijają w klimat. W trybie Story swojego gościa możemy: ulepszyć skille, kupić nowe specjalne ciosy, ubrać według własnego uznania, zrobić fryzurkę ala Elvis i tatuaża zrobić. Mamy mnóstwo turniejów, walk i gadania. Można też wybrać jedną z 6 dziewczyn do towarzystwa. Gra jest ponadczasowa ale tylko pod aspektem grywalności. Zawsze możesz wrócić do niej i tak samo zawsze będziesz zadowolony z gry. Gra na miarę legendarnych już innych gier. Niech inni producenci bijatyk biorą przykład z EA. Gra dla dorosłych graczy! Pleśnior |
||||
|