Symbolem epoki pierwszych automatów zręcznościowych jest bez wątpienia kuliste stworzenie, nieustannie zjadające kropki i uciekające przed ścigającymi go duchami - Pac-Man. Powołany do życia w 1980 roku przez japoński koncern Namco, szybko doczekał się dziesiątek lepiej lub gorzej udających go kuzynów Pac-Mana. Nie zabrakło wśród nich nawet Miss Pac-Man, wędrującej po różowym labiryncie, Pac-Baby i okrągłej wersji Supermana - Super Pac-Mana. Fanów uszczęśliwiano Pac-wyścigami i Pac-bilardem. Wkrótce na rynku nie było urządzenia wyposażonego w procesor, na którym nie można by uruchomić jakiegoś Pac-klona. Od Atari po pierwsze modele kieszonkowych, zasilanych bateriami konsol - wszyscy poddali się tej modzie. W 1981 Midway walczyła o prawa do swojego przeboju w 15 procesach sądowych i 8 postępowaniach przed amerykańską Międzynarodową Komisją Handlu. Wysiłki te były daremne - Pac-Man klonował się szybciej, niż prawnicy składali pozwy.
Można śmiało stwierdzić, że "pacmania" stała się pierwszym cyfrowym gatunkiem, a sam Pac-Man - królem automatów wrzutowych. Został on też powszechnie uznany za pierwszą kobiecą grę zręcznościową. Maszyny z popularnym "Okrągłym Żarłokiem" ustawiano nawet w poczekalniach fryzjerskich i salonach piękności. Podobno widziano młode matki grające jedną ręką, gdy tymczasem na drugiej kołysały niemowlę.
Jednak nawet ten legendarny dziś program nie miał łatwej drogi do sławy. Gdy przedstawiciele Namco chcieli go sprzedać amerykańskiemu gigantowi na rynku elektronicznej rozrywki, koncernowi Midway, jego ówczesny dyrektor Robert Mullane ostro się temu sprzeciwił: "To głupie! - krzyczał. - Kto będzie chciał grać w labirynt?!". W końcu jednak Midway dało się przekonać do dystrybucji Pac-Mana na terenie USA i zarobiło na tym 200 milionów dolarów. |