RECENZJA do gry Super Dodge Ball (U) |
||||
|---|---|---|---|---|
|
||||
|
Super Dodge Ball jak sama nazwa wskazuje jest to super sportowa gra w zbijaka. Gra została wydana w 1988 roku przez japońską firmę Technos, która ma nie jedną grę z Kuniem w roli głównej na swoim koncie. W grze mamy do wybory trzy tryby gry: World Cup Play, Versus Play i Bean Ball. Tryb "World Cup Play" jak sama nazwa wskazuje polega na grze w zdobyciu pucharu świata, lecz zanim to dokonamy musimy się zmierzyć z ośmioma reprezentacjami różnych krajów są to między innymi USA, Anglia, Indie, Islandia, Chiny, Kenia, Japonia i Związek Radziecki w sześciu rozgrywkach, półfinale i w końcu w finale. Tryb "Versus Play" odbywa się tylko z udziałem dwóch graczy, którzy staną w walce przeciwko sobie. Mamy tutaj do wyboru wszystkie dostępne drużyny w grze podane powyżej. Tryb "Bean Ball" jest rozgrywany indywidualnie tzn. gramy sami przeciwko innym graczom, którzy tak łatwo się nie poddadzą, a więc żeby wygrać musimy wszystkich wyeliminować. Podczas rozgrywki mamy do dyspozycji sześciu graczy - trzech w "polu walki" i trzech po bokach boiskach, którzy także biorą udział w grze chociaż nie tak zaawansowanie jak ci w "polu walki". Gracze w polu mogą wykonywać Superstrzały, który odbierają znacznie więcej mocy niż zwykłe uderzenia. Podczas rozgrywek z przeciwnikami spotykamy się na różnych boiskach, które ułatwiają lub utrudniają grę. Także dla każdej drużyny przeciwnej jest dopasowana odpowiednia muzyczka. Jeśli solidnie pobiliśmy wszystkie drużyny bez straty zawodnika czeka nas na końcu po finale walka z drużyną cieni czyli jak się domyślacie gramy przeciwko tym samym postaciom, które wybraliśmy. Drużyna cieni wygląda niepozornie, ale to może nas zmylić gdyż potrafią odeprzeć ataki, z którymi nawet drużyna finałowa nie umiała sobie poradzić. Grywalność jest wspaniała dzięki przeróżnym trickom jakie możemy wykonywać podczas gry. Ze sterowaniem też nie będziemy mieli problemu jak to w NES'ie - mamy do dyspozycji strzałki, dwa przyciski akcji i dwa przyciski turbo akcji. Ale jak każda inna gra i ta także ma wady. Pierwszą wadą jest grafika; twarze postaci są troche pozmieniane, ale jest jeden maleńki plusik na który firma Technos się wysiliła, a dokładniej to to że idzie rozpoznać twarz Kunia, boiska też pozostawiają wiele do życzenia, ponieważ przypominają bardziej boisko do gry w siatkówkę niż w zbijanego. Kolejną wadą jest długość gry, a dokładniej jest zbyt krótka; mamy do zaliczenia tylko kilka drużyn i praktyce można ją przejść w kilka minut. W porównaniu z innymi grami firmy Technos, które są wręcz rewelacyjne i mają wspaniałą grafikę o długości gry już nie wspomnę. Ta gra jest bardzo słabej jakości. Uzyskała ocenę ogólną 9/10 dzięki wspaniałym trybom gry i zróznicowanej muzyczce, a także za sentyment z jakim ją wiąże, ale zasługuje na znacznie niższą przez to co firma Technos z nią wyczyniła. Firma Technos nie zapomniała o innych platformach gier i tak gra Super Dodge Ball z Kuniem ukazała się na Super Nes, PC Engine, Neo-Geo, a najnowszą wersję jaka do tej pory się ukazała możemy podziwiać na Game Boy'u Advance i jest to Super Dodge Ball Advance. Miejmy nadzieję, że firma Technos nie poprzestanie na GBA i wyda inne zaskakujące wersje na nowsze konsole :-) Plusy: - Wspaniałe tryby - Muzyka - Wymieszany tryb Action/Fight - Rozmaite tricki - Nie nudzi się zbyt szybko Minusy: - Zbyt krótka - Grafika |
||||
|