RECENZJA do gry Chrono Trigger (U) [!] |
||||
|---|---|---|---|---|
|
||||
|
Chrono Trigger to cudowny erpeg, który powstał w 1995 roku czyli niewiele przed upadkiem snesa. Ojcem Chrona jest Square, więc nietrudno się domyślić, że powyższa gra jest zabójcza. Według mnie jest to najlepsza gra rpg, jaka ukazała się na snesa. Myślę że tą grą mógłby się zainteresować każdy, ponieważ obecne są czasami elementy zręcznościowe, przygodowe a nawet logiczne. Szczególnie umila nam Polakom to, że gra jest już w polskiej wersji. Rok 1000. Nasz główny bohater, kilkunastolatek o imieniu Crono wstaje z łóżka i rusza na festyn milenijny z ucieszoną miną. Na festynie spotyka dziewczynę o imieniu Marle, która później razem z nim zwiedza festyn. Razem z Marle idą do miejsca gdzie Lucca, przyjaciółka Crona testuje swój nowy wynalazek. Marle zostaje wciągnięta przez wynalazek a Crono rusza za nią. Akcja gry dzieje się w różnych wiekach, mileniach a nawet i erach. Nasi bohaterowie nierzadko walczą z przeciwnikami. Nasza drużyna może się składać maksymalnie z trzech osób. Czasami wybieramy, kto ma zostać w drużynie a kto ma odejść, zdarzą się jednak sytuacje, w których postacie odchodzą bez naszej ingerencji. Każdy z bohaterów ma prawo się rozwijać dzięki punktom doświadczenia zdobytym po walkach. Każda prowadzona przez nas postać ma inne zdolności, które zdobywa dzięki punktom zdolności zarobionych poprzez toczenie walk. Sama walka odbywa się w znanym już z finali systemie turowym tzn: gdy pasek się zapełni wybieramy cznność jaką ma dany bohater zrobić a on ją wykona. Nowością w tej grze są podwójne i potrójne ataki. Przykładem ataku podwójnego jest cyklon Crona połączony z ogniem Lucca. Tak powstaje podwójny atak ognisty cyklon. Później zdobywamy też potrójne komninacje. Każdy z bohaterów specjalizuje się innym typem broni np: Crono - miecze, Lucca - guny, Marle - łuki. Bossowie są bardzo ciekawi, każdy ma inny słaby punkt a walka z nimi jest interesująca. Bronie zdobywamy w skrzyniach albo kupujemy w sklepach tak jak różnego typu armorki i potiony. Do statystyk zaliczamy: moc, celność, magia, zręczność, unik, kondycja i obrona przed magią. A ekwipunek przedstawia się tak: ręce, głowa, ciało i akcesoria. W każdym roku mapa wygląda nieco inaczej. Co do przeciwników to zostałem bardzo miło zaskoczony, ponieważ jest ich multum, tak jak broni i zbroi. W późniejszych czasach zdobywamy wechikuł czasu i wędrujemy po epokach. Grafika jest bardzo dobra, niemalże szczyt snesa. Piękne tła, przepięknie wykonane techniki, i oczywiście postacie z potworami. Nie mówiąc już o bossach. Muzyka jest też bardzo dobra, klimatyczna. Dźwięki są idealnie dopasowane do poszczególnych czynności. Grywalność jest bardzo wysoka. Grę bardzo urozmaicają techniki i potwory. To jest po prostu niemal idealna gra. |
||||
|